Балалар- яшәү мәгънәсе,

Алар бит - безнең дәвам.

Аларга карап юанам,

Аларда –йөрәк дәвам.

Балалар- тормыш көзгесе,

Чагыла барча дөньям.

Алар өчен шатланамын,

Түгелә күңел дәрьям.

Балалар- җаныма шифа,

Төзәлә булса ярам.

Яшәр өчен көч-дәрт алам,

Алар дип,- юллар ярам.

Балалар- бәхет ачкычы,

Капкасын эзләп барам.

Кимсетмәс язмыш җилләре-

Тәүфыйкълы бул син, балам.

Балалар- гомер баскычы,

Үренә менеп барам.

Талчыгып, арып калмаска,

Таяныч бул син, балам.

Балалар- өмет чаткысы-

Яшьлегем кабатланыр...

Яшьлегемә алып кайтыр,

Балалар-  канатларым!

(Авторы:әнием-Мурзина Силүзә Нәҗип кызы)